محمدرضا عارف، وزیر اسبق فناوری اطلاعات و ارتباطات در دولت هفتم و کاندیدای اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ در اینباره گفتهاست: شبکهٔ ملی ارتباطات یک ضرورت است، ولی نمیتواند جایگزین اینترنت جهانی شود؛ از نظر امنیتی و از نظر هزینهای بسیار باصرفه خواهد بود، سرعت بالاتر و امنیت بهتری دارد، اما ارتباطی به شبکه اینترنت جهانی ندارد.
آهنگران معاون وزارت اطلاعات نیز در بهمن ماه ۱۳۹۰ اعلام کرد؛ شبکه اینترنت ابزار جاسوسی نیست، بلکه خود تهدید و جاسوس است
احمدی مقدم در مراسم اختتامیه نخستین همایش دفاع سایبری در بهمن ماه ۱۳۹۰، با اشاره به تلاش ایران برای راهاندازی «شبکهٔ ملی اطلاعات» گفت: «معتقدیم اتصال به دنیا باید در حد ضرورت باشد، چرا باید در کشور از سرویسهایی مثل ایمیل استفاده کنیم که ایمیل باکس آن در کشورهایی مانند آمریکا باشد
اسماعیل احمدی مقدم، رئیس وقت نیروی انتظامی، در ۲۰ دی ماه ۱۳۹۰، در مورد ملی شدن اینترنت گفت: «نباید مرکز اطلاعات رایانهای ما در خارج از کشور باشد؛ خودمان میتوانیم این مراکز را در داخل کشور داشته باشیم؛ گوگل موتور جستجو نیست بلکه ابزار جاسوسی است.»
مهندس علی مطهری، رئیس کمیته مخابرات مجلس هشتم، در مصاحبهای از لزوم مدیریت فضای مجازی با استفاده از «فیلترینگ» و «محدود کردن سرعت» گفت و راهکار غلبه بر این دو مشکل را «شبکهٔ ملی اطلاعات» دانست.
فضای مجازی دارای یک مدل چند لایهای است که بستر آن، زیرساخت ارتباطی است، که شبکهٔ ملی اطلاعات آن را محقق خواهد ساخت. از این منظر تحقق شبکهٔ ملی اطلاعات، در واقع تحقق بستر مطلوب برای فضای مجازی مطلوب کشور است. هدف این شبکه ایجاد بسترهای فنی «بسط خدمات دولت الکترونیک، صنعت فناوری اطلاعات، سواد اطلاعاتی و افزایش بهرهوری در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» میباشد.